Militaria Wiki
Advertisement
Taiho
HIJMS Taiho 02
Type Vliegdekschip
Land van herkomst Japan
Bouwfirma Kawasaki Heavy Industries.
Ontwerp
Productie (kiel / te water / in dienst) 1941 / 1943 / 1944
Gebruiker(s) Japanse marine
Specificatie

Afmetingen (lengte/breedte/diepgang) 260,5 m / 27,7 m / 9,6 m.
Bepantsering Zie tekst.
Bewapening 6x 100-mm dubbelloops AA-kanons, 15x 25-mm driedubbele AA-kanons.
Vliegtuigen 30 x Yokosuka D4Y Suisei (Judy) duikbommenwerpers, 27x Mitsubishi A6M Rei-sen (Zero/Zeke) jagers, 18x Nakajima B6N Tenzan (Jill) torpedobommenwerpers.
Voortstuwing 8x oliegestookte Kampon RO Go boilers, 4x Kampon stoomturbines van 134.225 kW (180.000 as-pk), vier schroefazssen.
Waterverplaatsing Standaard: 29.300 ton / Volgeladen: 37.270 ton.
Snelheid/Bereik 33 knp (61 km/u). / 10.000 zeemijlen aan 18 knp
Bemanning 2150
Einde Tot zinken gebracht door de USS Albacore net voor de Slag in de Filippijnse Zee op 19 juni 1944.

De Taiho (大鳳) was uniek en in veel opzichten het meest geavanceerde onder de Japanse vliegdekschepen. In 1939 ontdekten Japanse inlichtingendiensten dat de Britse Illustrious klasse vliegdekschepen gepantserde dekken hadden en dus werd onder het Vierde Versterkingsprogramma een nieuw type gepantserd vliegdekschip gepland. De slachting bij Midway maakte nog duidelijker dat gepantserde vliegdekken nodig waren, en in 1942 werden nog twee schepen besteld.

Het Japanse ontwerp week af van het Britse concept met gesloten hangar, want alleen het vliegdek was beschermd door een 75 mm dikke bepantsering en daarnaast alleen nog tussen de liften. Er waren twee hangars, waarvan de onderste ook voorzien was van een 35 mm bepantsering. Op de waterlijn was de bepantsering wat overvloediger, naast de magazijnen was 150 mm bepantsering gemonteerd en boven de turbines 55 mm.

Al deze bepantsering zorgde voor een kolossale gewichtstoename en om de stabiliteit te behouden waren de ontwerpers gedwongen om één dek boven de waterlijn te schrappen ten opzichte van de Shōkaku klasse. Dit betekende dat het onderste hangardek zich net boven de waterlijn bevond, terwijl de onderkant van de liftkokers ook onder de waterlijn zat.

Er werd gekozen voor de snelste defensieve kanons: een nieuwe hogesnelheids 100-mm dubbelloops Type 98. Voor de eerste maal werd een luchtwaarschuwingsradar geïnstalleerd. Gehoopt werd op 84 toestellen, maar er bleek slechts plaats voor 75 toestellen aan boord toen het eerste schip gereed was. Bij de ingebruikname waren wel de toestellen beschikbaar, maar waren er niet voldoende goed opgeleide bemanningen.

De kiel van het nieuwe vliegdekschip, dat Taiho genoemd werd, werd in juli 1941 gelegd. Het koos in maart 1944 het ruime sop. Het schip maakte deel uit van de Eerste Vliegdekschipdivisie en ging tezamen met de Shōkaku en de Zuikaku naar Singapore. Zodra de vliegtuigbemanning getraind werd, werd de divisie naar Tawi Tawi in het zuiden van de Filippijnen gezonden om zich te voegen bij de Eerste Mobiele Vloot. Op 19 juni, ten tijde van de Slag in de Filippijnse Zee, had de Taiho net zijn toestellen laten opstijgen, toen de Amerikaanse onderzeeër Albacore zes 21-inch torpedo's afvuurde, waarvan er één insloeg. Hoewel zijn brandstoftanks uiteengereten werden, verloor de Taiho slechts een beetje snelheid. De geblokkeerde lift werd van planken voorzien zodat de vliegoperaties door konden blijven gaan. Ondertussen verspreidde zich een dodelijke benzinedamp door het schip. Ongeveer vijf uur na de torpedo-inslag zorgde een vonk (waarschijnlijk de schakelaar van een elektrische pomp) voor een enorme explosie. Het gepantserde dek werd uiteengereten, de zijkanten van de hangar opgeblazen en het leek erop dat er hele gaten door de kiel geblazen werden. Admiraal Jisaburo Ozawa wilde ten onder gaan met zijn schip, maar zijn staf overtuigde hem om zijn vlag over te brengen naar de kruiser Haguro. Ongeveer anderhalf uur later en kort na een tweede explosie werd de Taiho door de golven verzwolgen, samen 1650 bemanningsleden. Het wrak van het schip ligt op 12°05'N 138°12E.

Links[]

Advertisement