| Walther P 38 | |
|---|---|
| Type | semi-automatisch Pistool |
| Land van herkomst | Duitsland |
| Bouwfirma | Carl Walther Waffenfabrik, Mauser Werke en Spreewerke. |
| Ontwerp | |
| Productie (ontwerp / productie / in dienst) | 1938 / 1939-2000 / 1938-actief |
| Gebruiker(s) | |
| Specificatie | |
|
| |
| Afmetingen (lengte / lengte loop) | 216 mm / 125 mm. |
| Gewicht | 960 gr. |
| Kaliber | 9-mm. |
| Mondingssnelheid | 320 m/sec. |
| Vuursnelheid | |
| Aanvoer | 8 patronenmagazijn |
| Munitie | 9×19mm Parabellum |
| Gebouwd | 1.000.000 |
| Gebruik (Landen) | Oostenrijk, Tsjaad, Chili, Finland, Frankrijk, Duitsland, Libanon, Macedonië, Mozambique, Noorwegen, Pakistan, Portugal. |
De Walther P 38 werd vooral ontwikkeld om de Pistole 08 (Luger) te vervangen. Dat was een uitstekend wapen, maar duur in productie. Nadat de Nationaal Socialistische Partij in 1933 aan de macht gekomen was, besloot de politieke leiding tot een militair expansieprogramma waarin voor de P 08 geen rol was weggelegd. Men had behoefte aan een pistool dat snel en eenvoudig geproduceerd kon worden maar desondanks zou beschikken over de - toen - modernste kenmerken en handige snufjes zoals een handgespannen trekker en allerlei beveiligingen.
Walther kreeg uiteindelijk het contract voor dit nieuwe pistool in 1938, maar pas na een lang ontwikkelingsprogramma.
De Walther Waffenfabrik produceerde zijn eerste zelfontworpen automatische pistool in 1908. Daarna werden steeds weer nieuwe ontwerpen uitgebracht met als hoogtepunt de PP in 1929. De PP telde veel vernieuwingen, maar was speciaal voor politiegebruik ontworpen en niet voor militair gebruik. Daarom ontwikkelde Walther een nieuw halfautomatisch wapen dat bekend werd als de AP Armeepistole (legerpistool). Dit miste de signaalknop op de hamer maar was wel geschikt voor 9-mm Parabellum patronen. Hieruit ontstond de HP Heerespistole (legerpistool) die al de uiterlijke verschijningsvorm had van de latere P 38. Het Duitse leger wenste echter enkele veranderingen op dit ontwerp om snelle productie gemakkelijker te maken. Walther voldeed daaraan en de P 38 werd in dienst genomen. De HP bleef in productie voor commerciële verkoop. Walther kon aan de vraag naar de P 38 nooit volledig voldoen en daarom belandde het grootste deel van de HP producties ook bij de Duitse strijdkrachten.
De P 38 was vanaf het begin een fantastisch dienstpistool: robuust, accuraat en slijtagebestendig. De eigen productie van Walther, die later werd aangevuld door de P 38 pistolen gebouwd bij Mauser en Spreewerke, was altijd goed afgewerkt met een glimmend zwarte plastic handgreep en matzwart staal. Het wapen kon eenvoudig uit elkaar genomen worden en was goed beveiligd. De slagpinbeveiliging van de PP was in de P 38 overgenomen, net als de 'doorgeladen' indicatiepin. De gebruikers hadden dit pistool graag en als oorlogstrofee was de P 38 bijna even geliefd als de P 08.
In 1957 kwam de P 38 opnieuw in productie voor het leger van de Bundesrepublik, nu onder de benaming Pistole 1 (P 1) met een slede van Dural in plaats van het oorspronkelijk stalen onderdeel. Dit wapen was lang in productie en is thans in dienst bij de legers van Duitsland, Chili, Noorwegen en Portugal.
Varianten[]
- P 1: Gemoderniseerde versie geproduceerd in 1957 voor het Duitse leger.
- P 4: Versie met korte loop.
- P 5: Versie geproduceerd in de jaren 70 voor de politie.