| Type XVII | |
|---|---|
|
Type |
Kustonderzeeboot |
|
Land van herkomst |
Duitsland |
| Bouwfirma | Blohm + Voss, Hamburg, Friedrich Krupp Germaniawerft, Kiel |
| Ontwerp | Hellmuth Walter |
| Productie (kiel / te water / in dienst) | - / 1943-1944 / 1944-1949 |
| Gebruiker(s) | Kriegsmarine |
| Specificatie | |
|
| |
| Afmetingen (lengte/breedte/diepgang) | 41,5 m. / 3,4 m. / 4,3 m. |
| Bepantsering | |
| Bewapening | 2x 533-mm torpedobuizen in de boeg met 4 torpedo's. |
| Vliegtuigen | geen |
| Voortstuwing | 1x Deutz SAA SM517 8-cylinderdieselmotor met supercharger van 157 kW (210 as-pk), 1x AEG Maschine AWT98 electromotor van 57 kW, 76 as-pk, naar 1 shroef.
Type XVIIA: Wa 201 U-792 & Wk 202: 2x Walter gas turbines van 3700 kW (4900 as-pk). Type XVIIA Wa 201 U-793 & Type XVIIB : 1x Walter gas turbine van 1800 kW (2500 as-pk) |
| Waterverplaatsing | 312 ton boven water, 357 ton gedoken. |
| Snelheid/Bereik | 9 knp boven water, 21,5 knp onder water met Waltermotor. 5 knp op elektromotor / 5550km boven water, 210 km op de Waltermotor, 75 km op de elektromotor |
| Bemanning | Type XVIIA: 12, Type XVIIB 19 |
|
Einde |
|
De combinatie van onderzeebootbestrijdingsvliegtuigen en radar maakten het de U-boten steeds moeilijker om hun oppervlaktesnelheid als aanvalsmiddel uit te buiten. Om hun aanvalsvermogen te handhaven, moesten hun prestaties onder water worden verbeterd. Alleen een motorsysteem dat zonder oppervlaktelucht kon, in combinatie met een kale hogesnelheidsromp, kon daaraab voldoen. Type XVII was het resultaat van deze nieuwe invalshoek.
De oplossing voor het probleem was het Walter gesloten voortstuwingssysteem dat berustte op de bijna explosieve ontbinding van geconcentreerde waterstofperoxide met behulp van een katalysator. De reactie leidde tot een heet mengsel van stoom en vrije zuurstof, waarin olie werd gespoten en tot ontbranding gebracht, wat resulteerde in gassen onder hoge druk waarmee een conventionele turbine werd aangedreven. Een zwak punt was dat bijna elke onzuiverheid als katalysator kon werken en een te vroege ontbranding kon veroorzaken, met desastreuze gevolgen.
Twee prototypes bewezen dat de voortstuwing werkte en het systeem werd in het Type XVII geplaatst. Een nadeel was het hoge brandstofverbruik zodat alleen een kleine enkelschroefboot haalbaar was. Voor het kruisen werd gebruik gemaakt van een conventionele diesel-elektrische combinatie. De Walter werd alleen bijgezet om een gevecht aan te gaan of te ontlopen. De romp was aan de buitenzijde opgeschoond, dus zonder wapens en met een minimum aan uitsteeksels. De doorsnede van de romp had de vorm van een acht, met twee in elkaar overlopende cirkelvormige druksecties van verschillende diameter. In de praktijk was de boot te breed voor zijn lengte zodat de Type XVIIA niet de theoretische topsnelheid van 25 knopen realiseerde die bij twee turbines op een gemeenschappelijke schroefas moest kunnen worden gehaald. Het gevolg was dat er maar vier zijn gebouwd en dat de gewijzigde Type XVIIB (drie gebouwd) maar één turbine had. Er was slechts plaats voor twee torpedobuizen die maar één keer konden worden herladen, een tekortkoming die werd gecompenseerd door de toenemende dodelijke doeltreffendheid van het wapen.
Bij de geplande Type XVIIK zou de licht ontvlambare Walter zijn geruild voor een conventionele diesel, waarvoor zuivere zuurstof aan boord zou zijn meegenomen.
De ontwikkeling van de Type XVII was ingezet op het moment dat op zee de Geallieerden de overmacht gingen krijgen. Als er meer geld was geweest, had deze klasse, samen met de Type XXI en Type XXII, de Duitsers misschien weer tot heersers van de zee kunnen maken.
De boten[]
- Type XVIIA:
- Wa 201: De U-792 en U-793, gebouwd in 1943 bij Blohm & Voss, Hamburg.
- Wk 202: De U-794 en U-795,gebouwd in 1944 op de Friedrich Krupp Germaniawerft, Kiel.
- Type XVIIB:
Allemaal gebouwd bij Blohm & Voss, Hamburg.
- U-1405: Laten zinken op de werf, geborgen en verscheept naar de Verenigde Staten, verschroot in 1948.
- U-1406: Laten zinken op de werf.
- U-1407: Laten zinken op de werf, geborgen, gerepareerd en door Groot-Brittannië in gebruik genomen als de HMS Meteorite tot 1949.
- U-1408 tot U-1410: Onder constructie aan het eind van de oorlog en nooit afgebouwd.
- U-1411 tot U-1416: Zes boten geannuleerd ten voordele van het Type XXI.
Projecten[]
- Type XVIIG: 12 boten met kleine wijzigingen, U-1081 tot U-1092, besteld bij de Germaniawerft.
- Type XVIIK: 1 boot zonder het Walter systeem, uitgerust met een gesloten systeem dieselmotor, met gebruik van pure zuurstof uit tanks aan boord.